Burning Man by Ad

Pak de films Mad Max and the Thunderdome, Pirates of the Carribbean, Alice in Wonderland, Walt Disney en gooi deze allemaal bij elkaar plus een woestijn met stof en dan maal 10 en dan heb je het Burning Man Festival.

Ik ga maar eens proberen om mijn belevenissen van de afgelopen week te beschrijven. Zal niet allemaal in 1 keer gaan, maar zal gedurende deze week het verslag steeds verder aanvullen.

Maandagmorgen 29 september vertrokken we uit Reno na eerst nog wat boodschappen gedaan te hebben bij de Wal Mart supermarkt. Nog wat meer water want Stephan vertrouwde de grote hoeveelheid die we al bij ons hadden nog steeds niet. Stel dat :-)
Meteen ook twee (mini) fietsen gekocht voor maar $ 50 per stuk, altijd makkelijk op de Playa. Steph heeft een hekel aan lopen.Alles ingeladen en of we go.

Bij de laatste afslag richting de desert nog even de tank volgooien en nu het laatste stuk de woestijn in. Onderweg een schitterend landschap vanuit een auto met airco :-)

Na ongeveer anderhalf uur rijden komen we aan in het laatste plaatsje (Gerlach) voor we richting het Burning Man terrein gaan rijden. Wat een troosteloos gebeuren in the middle of nowhere, je zou hier maar wonen. Als we door Gerlach heen rijden zien we in de verte geweldige stofwolken en we kijken elkaar aan en vragen ons af of deze wolken op de lokatie van BM zijn.

We komen steeds dichterbij de stofwolken en ja hoor het is stof wat opgeworpen wordt door de honderden auto's die inmiddels al via de woestijn richting het BM terrein rijden.

Ook wij rijden de woestijn in en volgen de door de BM organisatie duidelijk aangegeven richting. Na enkele kilometers moeten we aansluiten in een geweldige file en tijdens deze file worden we een aantal malen overvallen door echte zandstormen, waardoor je niet verder kan kijken dan het einde van je motorkap. Stoppen en wachten tot het voorbij is. Gelukkig duurt het maar enkele minuten, maar ik kijk toch even richting Stephan met een blik van dit had ik niet helemaal verwacht. Wat een stofbende. Als je daar straks met je tentje in zit, dan wordt je niet echt vrolijk :-) Steph vindt het geweldig en begint hartelijk te lachen :-(

Amerikanen houden blijkbaar van wachten en wachten, want na een file van 3 uur in the desert komen we bij het eerste controlepunt. Hier moeten we uit de rij om als niet USA ingezetenen onze kaarten af te halen. Kaarten afhalen en op naar de volgende rij. Hier controleren ze je auto op illegale passagiers en vragen niet eens of je voldoende eten en drinken bij je hebt. Waar hebben we ons druk over gemaakt zeg.

Hup weer een rij in. Nu gaan ze je uitleggen waar je kan staan op het BM terrein en dat je voldoende moet drinken en opletten of je ook voldoende naar de toilet gaat. Doe je dit namelijk niet dan loop je het risico dat je aan het uitdrogen bent, want je verliest ongemerkt veel vocht in the desert. Je merkt door de droogte en wind niet dat je zweet, maar verliest wel veel vocht.

Wat een gelul door het zand gaan waarschijnlijk al je poriën dichtzitten en kan je niet eens meer zweten, ik zou niet weten hoe je dan vocht kan verliezen.

Bij dit laatste punt zie ik ook dat men vraagt of het je first time is for BM en als je daarop ja zegt, dan moet je uit de auto in het stof gaan liggen en op je rug en buik een stofengel maken (dit is je armen en benen open en dicht doen) en daarna op een grote bel slaan en roepen I am not a virgin anymore. Daar heb ik allemaal geen zin in en ik zeg tegen Stephan dat hij een andere rij moet kiezen, helaas blijkt dit bij elke rij zo te gaan, dus we ontkomen niet aan dit ritueel. Alletwee zitten we onder het stof en na een hug van de BM official mogen we het terrein op.

We zoeken een plekje voor het opzetten van onze tent en onder leiding van Stephan met zijn jarenlange scouting ervaring is dat natuurlijk zo gedaan. Tent staat, shade structure klaar, luchtbedden opgeblazen en slaapzakken uitgerold. M.a.w. wie maakt ons nu nog wat. We gaan in onze stoeltjes zitten en we zitten nog geen minuut of de buurman met zijn camper op nog geen vijf meter afstand start zijn generator op. Wat een klereherrie. We kijken elkaar en besluiten dit even aan te kijken maar als het te gek wordt dan verhuizen we onze tent naar een ander plekje. Wat waren we toch naïef om te denken dat er plekjes op BM zij waar het lekker rustig zou zijn :-)
Na ongeveer 2 uur gaat de generator uit en besluiten we toch maar te blijven staan. Gelukkig start de buurman de generator elke dag rond dezelfde tijd op, zodat we hier rekening mee kunnen houden en dan niet bij de tent moeten zijn.

In het uurtje dat we voor de tent zitten loopt een andere buurman om zijn auto heen om wat uit de auto te pakken. In zijn nakie met verschillende piercings over zijn lichaam. Wat the f.ck, dachten we, is dit normaal?

Na een week BM zijn we tot de conclusie gekomen, dat dit op BM normaal is. We hebben nog nooit zoveel naakte mannen zien lopen, fietsen en rondrennen als hier. Ook de Prince Albert piercing blijkt hier de geliefde piercing te zijn, samen met de nodige piercings in het zakje daaronder. Lijkt ons beide maar niets. Het voordeel is wel dat je ze met al dat geklingel wel van ver hoort aankomen :-)

Gaan nu eerst maar eens op de fiets voor de eerste verkenning van de Playa. We fietsen op onze mini bikes naar de Playa en komen al snel tot de conclusie dat die fietsjes wel hele harde zadels hebben als we over het hobbelige zand fietsen. Op de Playa even naar de Burning Man gekeken en daarna weer terug naar de tent. Op de terugweg worden we overvallen door een zandstorm, waardoor je echt geen hand voor ogen kan zien. Zijn we onze stofbrillen vergeten, wat ook niet echt helpt. Met een zere kont en volledig onder het stof komen we aan bij de tent. Dat wordt straks lekker slapen zeg :-)
Met wat vochtige doekjes proberen we onze voeten nog een beetje schoon te maken, echter dat helpt allemaal niet veel.

Volgende morgen worden we rond 7 uur wakker van het branden van de zon op de tent, proberen daar nog maar even doorheen te slapen, echter na een uurtje wordt het behoorlijk warm en moeten we er toch maar eens uit gaan. Heerlijk ontbijt, boterhammen met pasta, een bakje koffie, muesli reep en orange juice. Zo we kunnen de dag weer aan. :-)

Gaan vandaag het BM terrein en de Playa maar eens bij daglicht verkennen en doen dat op onze mini bikes. Na een paar honderd meter al een zere kont, dat wordt lekker de hele dag op die fiets. Lekker windje en natuurlijk weer de nodige zandstormen. Nu hebben we wel onze brillen, bandana's en hoeden bij ons, dus hebben er minder last van. :-(

Zien veel schitterende vehicles, die van alles en nog wat voorstellen, lijkt wel of we in een Mad Max film zijn terechtgekomen. Ook de Burners zijn op allerlei mogelijke manieren uitgedost en aangekleed of soms niet gekleed :-)

In Center Camp geweest, wat een soort verzamelpunt is voor de Burners en waar ook allerlei optredens, wazige shows en van alles en nog wat te beleven is.
Terwijl we zitten te kijken krijgen we van een aardige dame een suikerstaafje aangeboden. We nemen het aan en Steph maakt hem open en gooit het gelijk naar binnen. Ik wacht eerst maar eens even af hoe Steph reageerd, voordat ik besluit om het op te eten. Je weet maar nooit.
Even later loopt er een vreemde snuiter met een zakflesje langs en vraagt of we een slok Jack Daniels willen. Ik wijs het vriendelijk af, maar Steph pakt het aan en neemt een slok. Vreemd, want hij drinkt toch niet? Zou er toch iets in het suikerstaafje hebben gezeten??

Na een dagje genieten komen we bij de tent aan en als we deze opendoen, geloven we onze ogen niet. Volgens ons ligt er in onze tent nu meer stof als in de hele Black Rock Desert. Het lijkt wel of alle stof onze tent is ingeblazen. F.ck, eerst alles meer eens uitkloppen, niet dat het helpt, want het stof blijft overal aan plakken. Wordt vanavond lekker slapen. :-(

Eerst maar even een blikje openmaken, wat blijkt, het is soep. Hebben we voor 5 dagen soep bij ons. Soep in de woestijn, lekkere combinatie. Hebben niet goed gekeken bij het kopen, maar als we het warm maken en beginnen te eten, smaakt het best wel.

De volgende dagen en nachten vele malen de kampen langs geweest, de Playa afgefietst en gelopen (niet zo vaak als Steph, maar ja die was ook niet te stoppen). Heel vaak vol bewondering staan kijken naar de geweldige dingen, die men heeft gemaakt en hoe men zich gedraagt op het festival. Praktisch overal vrolijkheid, vriendelijkheid en het aanbieden van spullen ,zoals bier etc. Ik heb echt genoten van al deze ongelofelijke dingen, je moet erbij geweest zijn om het allemaal goed te kunnen begrijpen en geloven.

De meeste indruk heeft de tempel op mij gemaakt. Een schitterend bouwwerk, waar Burners hun diepste gevoelens opschrijven, openbaren met foto's, kledingstukken etc. Je kan het zo gek niet opnoemen of mensen hebben iets achtergelaten om hun gevoelens uit te drukken voor dierbaren (zelfs voor huisdieren).
Door de sfeer en de muziek in de tempel was dit allemaal zeer indrukwekkend, veel mensen stonden hier ook te huilen en zochten troost bij elkaar. We zijn hier dagelijks teruggeweest en steeds was het toch weer indrukwekkend en mooi om te zien, dat dit ook op zo'n festival kan gebeuren. Ik denk dat naast de Burning Man voor heel veel Burners de tempel ook een zeer belangrijk onderdeel is van het festival.

Nog een paar zaken, die we hebben meegemaakt :

- als we langs de Playa lopen komen er ineens honderden naakte Burners langs fietsen.
- er lopen Burners joelend langs de kampen met een hoorntje op hun hoofd, dit was een Unicorn stampede
- Steph zijn minibike is gestolen, waarschijnlijk door een liliputter
- op donderdag fietsen er ineens weer honderden topless dames voorbij, Steph probeerde te filmen, echter zijn camera deed het niet. :-(
- geweldig vuur en vuurwerkshow op zaterdagavond bij het verbranden van de Burning Man.

Naast bovenstaand nog vele andere belevenissen, die allemaal weer gaan leven als ik de foto's en filmpjes ga terugzien.

Ongeveer een jaar geleden zond BNN de documentaire over Burning Man uit en ik heb toen geroepen, dat ik daar een keer naartoe toe wilde, om dit spektakel mee te maken. Nu ben ik er geweest en het was nog mooier en indrukwekkender als ik mij toen voorstelde. Soms behoorlijk afzien, maar zonder meer de moeite waard.
Voor iedereen die ooit naar BM zou willen gaan, kan ik alleen maar zeggen. DOEN !!!


Ook al vast een setje van 527 foto's om een impressie te krijgen :-)
Geniet ervan en laat vooral even weten wat je ervan vind!!!

http://www.flickr.com/photos/huuuuuuuu/sets/72157627472110819/